21 reacties op dit onderwerp

[RWN]

Beste forumleden,

 

Ik heb na circa 3 jaar procederen eindelijk de rechtszaken van het UWV gewonnen.

 

Een zeer beknopte samenvatting:

 

Het betrof de eerste rechtszaak (aanvankelijk voor de enkelvoudige maar doorverwezen naar de meervoudige kamer) die ik won. Het UWV kreeg de opdracht om het besluit 'niet arbeidsongeschikt' dan wel 'arbeidsgeschikt' te herzien. Dit weigerde het UWV en het UWV ging in hoger beroep tegen deze uitspraak. Ook de hoger beroepszaak heb ik twee weken geleden gewonnen.

 

In het heel kort komt het erop neer dat het UWV haar besluit vestigde op verkeerde gronden en een verkeerde, op niets gebaseerde, inschatting van het resterende arbeidsvermogen (3 uur per dag volgens het UWV) en een foutieve maatstaf arbeid hanteerde. Volgens de rechtbank was er geen sprake van enige, laat staan drie uur, arbeidsvermogen en was de functie dan wel het beroep waarin het UWV mij indeelde niet correct omdat mijn werkzaamheden veel omvangrijker waren en inmiddels door mij niet meer uitvoerbaar i.v.m. mijn progressieve ernstige chronische ziekten.

 

Het UWV werd veroordeeld tot de rechtskosten en de kosten die ik moest maken. De Raad van Beroep heeft dus de eerste uitspraak, waarin het UWV de opdracht kreeg haar besluit te herzien, bevestigd en het beroep ertegen door het UWV verworpen.

 

Nu heb ik in verband daarmee enkele vragen. Ik zou het zeer op prijs stellen als een van u deze kan beantwoorden.

 

Mijn inziens is het nu zo dat het UWV de eerdere opdracht van de rechtbank, namelijk haar besluit herzien, ten uitvoer moet leggen. Mijn vraag is of ik dit correct zie en hoe lang het UWV daarover mag doen? Moet ik zelf nog iets ondernemen of moet ik afwachten tot het UWV contact met mij opneemt of een nieuw besluit toestuurt?

 

Nu is het zo dat gedurende de drie jaar lopende procedure wij (mijn vrouw en ik) een bijstandsuitkering ontvingen (zonder de normale verplichtingen zoals sollicitatieplicht e.d.). Ik neem aan dat het UWV deze bijstandsuitkering gedurende deze tijd moet terugbetalen aan de gemeente waarin wij woonachtig zijn. Klopt dit? En hoe gaat dit in z'n werk?

 

Mocht het zo zijn dat het UWV over de afgelopen drie jaar met terugwerkende kracht alsnog een ZW uitkering moet betalen, hetgeen dus verrekend zou moeten worden met de gemeente i.v.m. de reeds genoemde bijstandsuitkering, ontvang ik dan over dit bedrag (vertragings)rente of een andere schadevergoeding of iets dergelijks? En zo ja, hoeveel bedraagt dit normaliter?

 

Aangezien de procedure drie jaar heeft gelopen, en ik meen dat er na twee jaar recht ontstaat op een WIA/ IVA uitkering, kom ik nu dan automatisch in aanmerking voor genoemde uitkering? Of moet ik wederom een hele procedure doorlopen terwijl mijn permanente arbeidsongeschiktheid in feite al vastgesteld is door de rechtbank? 

 

Zeer vermoedelijk komt de maandelijkse WIA/ IVA uitkering onder het maandelijkse bedrag van de bijstandsuitkering uit. Dit zou betekenen dat er een gat ontstaat van enkele duizenden euro's. Draaien wij (mijn vrouw en ik) daarvoor op of kunnen wij het UWV daarvoor aansprakelijk stellen? Zij zijn het immers die de zaak onnodig lang willens en wetens, gezien ook de eerste uitspraak van de rechtbank waarin ik in het gelijk werd gesteld, gerekt hebben en ons in deze situatie manoeuvreerde.

 

Gedurende de looptijd van de procedures heb wij enorm veel stress ondervonden. Dit is ons niet in de koude kleren gaan zitten, we zijn 20 jaar ouder geworden voor ons gevoel, en het heeft zeker niet bijgedragen aan mijn gezondheid. Daarnaast hebben wij een flinke armoedeval doorgemaakt omdat mijn vrouw gedurende deze tijd niet aan het werk kon. Immers, alles wat zij verdiende zou in mindering gebracht worden op onze gezamenlijke bijstandsuitkering en ten kosten gaan van onze maandelijkse toeslagen. Het was derhalve voor mijn vrouw niet alleen zinloos om te gaan werken maar wij zouden ons daarmee ook financieel in de vingers hebben gesneden. Samengevat zijn wij dan ook van mening dat wij forse materiële en immateriële schade hebben geleden gedurende de afgelopen drie jaar. Mijn vraag is of wij deze kunnen verhalen op het UWV en of een procedure om dit te bereiken kansrijk is?

 

Mijn vooralsnog laatste vraag is of iemand van u verder nog adviezen heeft of soortgelijke ervaringen met mij wil delen opdat ik ervan kan leren en rekening kan houden met mogelijke complicaties en capriolen van het UWV.

 

Mochten er nog vragen zijn dan verneem ik deze graag en zal ik deze pogen te beantwoorden.

 

Alvast hartelijk bedankt voor de moeite.

 

Met vriendelijke groet,

 

Remco

 

 

[Paul.]

Nu is het zo dat gedurende de drie jaar lopende procedure wij (mijn vrouw en ik) een bijstandsuitkering ontvingen (zonder de normale verplichtingen zoals sollicitatieplicht e.d.). Ik neem aan dat het UWV deze bijstandsuitkering gedurende deze tijd moet terugbetalen aan de gemeente waarin wij woonachtig zijn. Klopt dit? En hoe gaat dit in z'n werk?

 

Als het UWV overgaat tot betalen van de ZW word dit aan u overgemaakt en u moet dit weer opgeven aan de gemeente en de bijstandsuitkering terug betalen. Let op, vaak is dit de brutto bijstand.

 

Mocht het zo zijn dat het UWV over de afgelopen drie jaar met terugwerkende kracht alsnog een ZW uitkering moet betalen, hetgeen dus verrekend zou moeten worden met de gemeente i.v.m. de reeds genoemde bijstandsuitkering, ontvang ik dan over dit bedrag (vertragings)rente of een andere schadevergoeding of iets dergelijks? En zo ja, hoeveel bedraagt dit normaliter?

 

 Tenzij de rechter heeft beslist dat er ook rente of een vergoeding betaald moet worden word er over het algemeen geen rente of vergoeding betaald.

 

Aangezien de procedure drie jaar heeft gelopen, en ik meen dat er na twee jaar recht ontstaat op een WIA/ IVA uitkering, kom ik nu dan automatisch in aanmerking voor genoemde uitkering? Of moet ik wederom een hele procedure doorlopen terwijl mijn permanente arbeidsongeschiktheid in feite al vastgesteld is door de rechtbank? 

 

Als u nog altijd ziek bent zou u na 2 jaar ZW inderdaad een WIA/ IVA uitkering kunnen aanvragen. Dit moet u echter zelf doen.

 

Zeer vermoedelijk komt de maandelijkse WIA/ IVA uitkering onder het maandelijkse bedrag van de bijstandsuitkering uit. Dit zou betekenen dat er een gat ontstaat van enkele duizenden euro's. Draaien wij (mijn vrouw en ik) daarvoor op of kunnen wij het UWV daarvoor aansprakelijk stellen? Zij zijn het immers die de zaak onnodig lang willens en wetens, gezien ook de eerste uitspraak van de rechtbank waarin ik in het gelijk werd gesteld, gerekt hebben en ons in deze situatie manoeuvreerde.

 

U zou misschien recht hebben op een toeslag of aanvulling. 

 

Gedurende de looptijd van de procedures heb wij enorm veel stress ondervonden. Dit is ons niet in de koude kleren gaan zitten, we zijn 20 jaar ouder geworden voor ons gevoel, en het heeft zeker niet bijgedragen aan mijn gezondheid. Daarnaast hebben wij een flinke armoedeval doorgemaakt omdat mijn vrouw gedurende deze tijd niet aan het werk kon. Immers, alles wat zij verdiende zou in mindering gebracht worden op onze gezamenlijke bijstandsuitkering en ten kosten gaan van onze maandelijkse toeslagen. Het was derhalve voor mijn vrouw niet alleen zinloos om te gaan werken maar wij zouden ons daarmee ook financieel in de vingers hebben gesneden. Samengevat zijn wij dan ook van mening dat wij forse materiële en immateriële schade hebben geleden gedurende de afgelopen drie jaar. Mijn vraag is of wij deze kunnen verhalen op het UWV en of een procedure om dit te bereiken kansrijk is?

 

Een goede advocaat zou je daar antwoord op kunnen geven.

[RWN]

Dank u wel Paul voor de antwoorden. Ik ben je er erg dankbaar voor.

 

Ik mis nog het antwoord op de vraag of ik geacht wordt om, nu dat ik in het gelijk ben gesteld door de Raad van Beroep, contact op te nemen met het UWV of dat het UWV contact met mij opneemt. Iemand die ook deze vraag nog voor mij kan beantwoorden?

 

Veder ben ik ernstig chronisch ziek en herstel daarvan is helaas niet mogelijk omdat het genetische ziekten zijn met een progressief karakter (verschillende auto-immuunziekten). Ik ben dus inderdaad na inmiddels drie jaar nog altijd ziek. Sterker nog, door het progressieve karakter wordt ik gedurende de tijd alleen maar zieker. Nu ben ik door de lopende procedure uiteraard niet in de gelegenheid geweest om na twee jaar, zonder ZW, een WIA of IVA uitkering aan te vragen. Ik werd immers niet tot de ZW toegelaten omdat ik zogenaamd geheel zo niet deels arbeidsgeschikt werd geacht door het UWV. Iets waarmee de rechtbank en de Raad van Beroep dus korte metten heeft gemaakt. Ik wacht op het moment op een besluit van het UWV maar weet niet hoe dit in z'n werk gaat (zie de vraag boven).

 

Moet ik nu wachten tot het besluit van het UWV in mijn bezit is en dan WIA of IVA aanvragen? Of moet ik anders handelen? Zo ja, hoe?

 

Wederom op voorhand hartelijk dank voor de moeite.

 

Met vriendelijke groet,

 

Remco

[Paul.]

Normaal gesproken zou het UWV contact met u moeten zoeken. Zij moeten nu het besluit van de rechter ten uitvoer moeten brengen en u toelaten tot de ZW. Dat zal normaal gesproken niet lang op zich laten wachten. Ik denk dat u vanuit een IVA uitkering moet aanvragen als er nu  en in de toekomst geen arbeidsvermogen meer is.

[RWN]

Dank u wederom vriendelijk voor uw antwoorden.

[RWN]

Even een update.

 

Inmiddels zijn we drie weken verder. Heb met de persoon getelefoneerd die bij het UWV hun (verloren) hoger beroep waarnam maar werd van de man niets wijzer. Deed heel vaag over hoe de stand van zaken is. De zaak zou nu bij een arts van het UWV liggen en die moet beoordelen hoe men met de uitspraak om moet gaan. In concreet: hoe de maatman (maatstafarbeid) toegepast moet worden in relatie tot mijn resterende arbeidsvermogen. Dat terwijl door de Raad van Beroep ter zitting is vastgesteld dat ik geen tot nihil arbeidsvermogen heb. Ik vrees derhalve dat het UWV er op broed om de uitspraak van de Raad van Beroep geforceerd anders uit te leggen en voeren dan bedoeld is. Nu heb ik gelukkig een verkorte route naar de Raad van Beroep tot mijn beschikking mocht dit inderdaad het geval zijn.

 

Echter, er doemt opeens uit het niets een nieuwe complicatie op. Ik werd namelijk vorige week door (re-)integratiebureau Het Werkbedrijf Lelystad BV opgeroepen en moest mij afgelopen maandag melden. Daar werd mij door een niet weinig agressieve 'werkcoach' te verstaan gegeven dat ik, afwachtende de nieuwe beslissing van het UWV dat binnen nu en drie weken binnen moet zijn, nog vier weken respijt kreeg of anders zou moet ik 'vrijwillig' verplicht een 'tegenprestatie' gaan leveren voor de door ons genoten bijstandsuitkering. De 'werkcoach' liet mij alvast weten dat ik over vier weken weer op moet komen draven om de opties te vernemen. En dat werd geen gesprek van een uur, liet de man mij weten, want ik kon op dat moment uit één van de opties kiezen.

 

Uiteraard protesteerde ik daartegen, ik ben immers ernstig chronisch ziek en heb zoals de rechtbank ook vaststelde geen tot nihil arbeidsvermogen, maar dat was tegen dovemansoren gericht. Er werd mij ook alvast in het vooruitzicht gesteld dat als ik de 'tegenprestatie' zou weigeren er een financiële sanctie dan wel maatregel zou volgen. Als er binnen vier weken geen nieuw besluit van het UWV op tafel zou liggen dat volledig voldeed aan mijn wensen (ofwel: dat eer doet aan de uitspraak van de Raad van Beroep) dan wordt ik niet gezien als (volledig) arbeidsgehandicapt, aldus de man, die er nog aan toe voegde dat zij namelijk het UWV niet zijn, dus niets met het UWV dus ook niets met de uitspraken van de rechtbanken te maken hebben. Dus ik mocht maar beter hopen dat er een beslissing van het UWV binnenkwam die voldeed aan mijn wensen, want men ging niet op nog een gang naar de Raad van Beroep afwachten.

 

Het is volkomen absurd. Na drie jaar stress en ellende dankzij de weigerachtigheid en het gemarchandeer van het UWV komt er op de valreep nog even een (re-)integratiebureau mij het leven zuur maken en strooit met allerhande dreigementen en doemscenario's.

[Paul.]

Door een rechter is vast gesteld dat er geen arbeidsvermogen is en ook dat werk bedrijf en de gemeente moeten zich daar aan houden. U bent gewoon ziek en ik neem aan dat dit ook bekent is bij de sociale dienst. Zou de gemeente hun plannen door zetten en u een straf opleggen, dan kunt u daar ook bezwaar maken en dit aantonen en zal de gemeente wel een zeer goede redenen moeten hebben om iemand die ziek en afgekeurd is te werk te willen stellen.

[RWN]

Dank u Paul voor uw antwoord.

 

Punt is wel dat het feit dat ik volstrekt geen arbeidsvermogen heb besproken en vastgesteld is tijdens de zitting van de Raad van Beroep maar dat dit niet in de uitspraak vermeld staat. De uitspraak is 'technisch' van aard en concentreert zich voornamelijk op de procedurele fouten die het UWV maakten bij mijn beoordeling. Ik neem echter wel aan dat dit in de notulen/ transcriptie van de zitting staat. Weet u of ik deze transcriptie eventueel op kan vragen? 

 

Het is sowieso een hele vreemde situatie. Men (Het Werkbedrijf Lelystad BV - dat overigens niets met het UWV van doen heeft) heeft bijna drie jaar geduld gehad, iets waarmee wij (mijn vrouw en ik) heel erg gelukkig waren, maar nu opeens krijgt men op de valreep terwijl het nieuwe besluit van het UWV aanstonds is enorme haast en moet ik stel op sprong aan het werk gezet worden. De persoon, men noemt hem onze 'werkcoach' maar kennen de man volstrekt niet, negeert ook ieder tegenargument. Want, zo stelde hij, heeft men niets te maken met de lopende rechtsgang en als het UWV niet met een besluit komt of het besluit is niet conform de uitspraak van de Raad van Beroep dan heeft men ook daar niets mee te maken.

 

Het kan echter, volgens mijn begrip van evenredigheid en billijkheid, toch niet zo zijn dat een (re-)integratiebureau stappen onderneemt, in dit geval mij middels dreigementen van een maatregel dan wel sanctie dwingen tot een 'tegenprestatie', terwijl men weet of tenminste ernstig kan vermoeden dat dit onterecht is. Immers, als het nieuw te nemen besluit van het UWV aansluit bij de uitspraak van de rechtbank, is het in feite alsof de periode in de bijstand in z'n geheel niet heeft bestaan, omdat ik recht heb en had op een ziektewetuitkering, en omdat deze periode in de bijstand volledig teruggedraaid en terugbetaald wordt. Mocht het zelfs zo zijn dat het nieuw te nemen besluit van het UWV niet naadloos, dus maar deels, of zelfs geheel niet aansluit bij de uitspraak van de rechtbank dan is het slechts een kwestie van (enige) tijd eer de Raad van Beroep het UWV corrigeert. Ik heb immers niet voor niets directe toegang gekregen tot de Raad van Beroep mocht het besluit van het UWV uit de pas lopen met de uitspraken. Iedere maatregel, of het nou gaat om het afdwingen van een 'tegenprestatie' of het opleggen van een sanctie omdat ik (of mijn vrouw) niet voldoe aan de 'tegenprestatie' eis, zou daarom per definitie onterecht zijn.

 

Kortom, ik weet niet wat het (re-)integratiebureau (opeens) bezielt. Wat ik wel weet is dat de stress rondom nu weer dit thema enorme impact heeft op mijn toch al slechte gezondheidssituatie. Dezelfde middag had ik een enorme hypeventilatieaanval terwijl ik die in geen jaren meer had gehad, ik slaap nog nauwelijks, voel me hondsberoerd en vanmiddag moet ik thoraxfoto's laten maken omdat ik het enorm benauwd heb. Het zal niet allemaal te maken hebben met deze kwestie maar de toch al aanzienlijk hoge stress van het wachten op het nieuwe besluit van het UWV plus nog eens dit verhaal draagt bepaald niet bij aan mijn gezondheidsproblematiek.

[Paul.]

Het werk bedrijf of re-integratie bedrijf hebben niet het recht om een straf op te leggen, het zijn geen ambtenaren. Als u vanwege een ziekte afgekeurd bent mag men u niet eens aan het werk zetten. Ook niet in de bijstand. Ziek is ziek.

 

Als men ( het re-integratie bedrijf) toch besluit om een straf op te leggen moet dit via de klanten manager van uw gemeente en dat betekend dan ook dat er hoor en wederhoor moet worden toegepast voordat men een straf mag opleggen en daar kunt u er (nogmaals) ook op wijzen dat u ziek bent. U gaf zelf al aan dat vanwege uw ziekte er ook al geen sollicitatie plicht is. Een advocaat maakt hier gelijk gehakt van.

 

Waarschijnlijk heeft u met iemand te maken gehad die nieuw is en even wil laten zien wie hij wel niet is. Laat u zich daar niet gek over maken. Wacht eerst maar eens af wat het UWV nu gaat doen. Dat is belangrijker.

[RWN]

Dank u wel voor uw enigszins geruststellende woorden.

 

Ik heb inderdaad sowieso geen andere keuze dan het besluit van het UWV af te wachten.

[RWN]

Om het verhaal even compleet te maken:

 

Ik heb inmiddels de beslissing van het UWV binnen. Ik ontvang met terugwerkende kracht een ziektewet uitkering. Binnen nu en twee en een halve weken verneem ik van het UWV hoe men dit financieel gaat afhandelen.

 

Aangezien ik daardoor inmiddels drie jaar in de ziektewet zit ga ik, zodra deze zaak volledig afgerond is, IVA aanvragen.

 

Het (re-)integratiebureau heeft derhalve geen poot om op te staan. Dus dat probleem is alvast opgelost.

 

Ik bedank jullie voor zover voor de antwoorden en de steun.

 

Met vriendelijke groet,

 

Remco

[Paul.]

Graag gedaan.

[jannie bij de weg]

Beste remco

 

wat is jouw zaaknummer van de rechtszaak

 

ik wil deze gebruiken in mijn hoger beroep tegen UWV 

 

gr. Jan

[jannie bij de weg]

beste remco

 

ik wil graag ook de datum van de uitspraak waarin je gewonnen hebt van het UWV

Ik heb in hoger beroep zowel zaaknummer , datum en plaats van rechtbank nodig

 

reuze bedankt

 

jan